دوباره گم شده بودم در ازدحام خودم
غزل برای تو گفتم،ولی به نام خودم

چقدر خسته گذشتی چرا نفهمیدی؟
چقدر هست که افتاده ام به دام خودم

نماز ثانیه را بی تو نیز می خوانم
خودم برای خودم می شوم امام خودم

چه سرنوشت عجیبی است تازه فهمیدم
که دور بوده ز من نیمی از تمام خودم

کسی دوباره از آن سوی شعر می آید
بلند میشوم از جا، به احترام خودم

از این به بعد بدون تو نیستم تنها
من آشنا شدم با کسی به نام "خودم"

روانشاد نجمه زارع